Βιταμίνη D: Στατιστικά στοιχεία

Βιταμίνη D: Στατιστικά στοιχεία

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το μήνυμα υπέρ της βιταμίνης D έχει αποκτήσει σημαντική θέση τα τελευταία χρόνια, αλλά υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μπροστά μας. Φαίνεται από τα νέα στατιστικά στοιχεία, την έρευνα και τα δεδομένα που εμφανίζονται σχεδόν σε καθημερινή βάση ότι υπάρχουν οφέλη για την υγεία από την έκθεση στο ηλιακό φως.

• Ο Dr. Peter Selby, Λέκτορας Ιατρικής στο Βασιλικό Νοσοκομείο του Μάντσεστερ, λέει ότι «Η μείωση της έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία, πέρα από την πρόληψη του καρκίνου, μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα». Σύμφωνα με τον Dr. Selby, η μείωση κατά 10% της έκθεσης στο φως του ήλιου δεν θα μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του δέρματος, αλλά θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια αύξηση κατά 6% σε άλλα είδη καρκίνου. Αυτοί οι επιπλέον θάνατοι θα υπερβαίνουν το σύνολο των θανάτων από καρκίνο του δέρματος μαζί.

• Τρεις κορυφαίοι επιστήμονες, ο William B. Grant, ο Cedric F. Garland και ο Michael F. Holick, ανέλυσαν δεδομένα από δημοσιευμένες επιστημονικές εκθέσεις, για την εκτίμηση του οικονομικού κόστους της θεραπείας των ασθενειών που έχουν προκύψει από την ανεπαρκή έκθεση σε UVB και την έλλειψη βιταμίνης D. Έκαναν το ίδιο για την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία και τις συναφείς ασθένειες και το κόστος τους.

  Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι 19.000 25.000 άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο πεθαίνουν πρόωρα από καρκίνο, κάθε χρόνο, λόγω της ανεπάρκειας βιταμίνης D. Το ποσοστό ήταν 50.000 63.000 ετησίως για τις ΗΠΑ. Η ίδια μελέτη έδειξε ότι στις ΗΠΑ, η οικονομική επιβάρυνση που οφείλεται σε ανεπάρκεια βιταμίνης D λόγω της ανεπαρκούς έκθεσης σε υπεριώδη ακτινοβολία, και των ανεπαρκειών λόγω διατροφής και συμπληρωμάτων, εκτιμήθηκε σε 40 56 δισεκατομμύρια δολάρια το 2004.

  Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω στοιχεία θνησιμότητας στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια πρόχειρη εκτίμηση της επιβάρυνσης για την υγεία θα πρέπει να είναι γύρω στις 8 12 δισεκατομμύρια λίρες ετησίως. Συγκριτικά, η οικονομική επιβάρυνση για την υπερβολική έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία εκτιμάται αντίστοιχα στις 1 1,5 δισ. λίρες ετησίως. Είναι ενδιαφέρον, καθώς το κύριο κόστος της υπερβολικής έκθεσης δεν είναι η θεραπεία του καλοήθους ή κακοήθους μελανώματος του δέρματος. Πρωτίστως δαπανάται για τη θεραπεία του καταρράκτη.

• Ο William Grant, επιστήμονας της NASA και ειδικός στην επιδημιολογία της βιταμίνης D, έχει υπολογίσει ότι το 40% των θανάτων από καρκίνο του μαστού στο Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να προκαλείται από ανεπάρκεια της βιταμίνης D. Έχει επίσης υπολογιστεί ότι 12-15% όλων των καρκίνων στο Ηνωμένο Βασίλειο, εκτός από τον καρκίνο του πνεύμονα, συνδέονται με την ανεπάρκεια βιταμίνης D. Η βιταμίνη D συμβάλλει στην πρόληψη του καρκίνου, σταματώντας τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων και κάνοντας τα κακοήθη κύτταρα να αυτοκαταστραφούν. Αυτό ισοδυναμεί με περίπου 20.000 θανάτους ετησίως που προκύπτουν από πολύ μικρή έκθεση στον ήλιο, σε σύγκριση με μόνο 2.000 θανάτους ετησίως από καρκίνο του δέρματος όλων των ειδών, καθώς δεν είναι όλα τα περιστατικά από υπερβολική έκθεση στον ήλιο. Το μελάνωμα, η πιο κοινή μορφή καρκίνου του δέρματος (1.600 θάνατοι ετησίως) μπορεί επίσης να προκληθεί από τη διατροφή, την έλλειψη σωματικής άσκησης ή το υπερβολικό βάρος.
• Ο Καθηγητής Johan Moan, του Ινστιτούτου Έρευνας για τον Καρκίνο στο Όσλο της Νορβηγίας, μελέτησε τι συνέβη σε όλους τους ανθρώπους που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο στη Νορβηγία μεταξύ 1964 και 2000. Βρήκε ότι ο κίνδυνος θανάτου εντός τριών ετών από τη διάγνωση με καρκίνο του προστάτη, του μαστού, του παχέος εντέρου ή του πνεύμονα, ή από λέμφωμα Hodgkins, είναι έως και 50% χαμηλότερος για τα άτομα που διαγνώστηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του φθινοπώρου, σε σύγκριση με τον χειμώνα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η έκθεση σε καλοκαιρινό ήλιο βελτιώνει την επιβίωση από τον καρκίνο.

• Ο Dr. Armen Zitterman, από το Κέντρο Καρδιάς και Διαβήτη, στο Πανεπιστήμιο του Ρουρ - Μπόχουμ της Γερμανίας, υποστηρίζει ότι η ανεπαρκής βιταμίνη D προκαλεί την αποτιτάνωση των αρτηριών που εμφανίζεται συνήθως σε άτομα με καρδιακή νόσο. Πιστεύει ότι τα υψηλότερα επίπεδα της βιταμίνης D, τα οποία παράγονται από τα συμπληρώματα ή την έκθεση στον ήλιο, προλαμβάνουν τις καρδιακές παθήσεις, μειώνοντας τις φλεγμονώδεις διεργασίες, και παράλληλα οργανώνουν τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων στα αιμοφόρα αγγεία και την καρδιά.

  Η υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης καρδιακής νόσου εντοπίζεται στη Σκωτία, σε σύγκριση με την Αγγλία, ή στην Αγγλία σε σχέση με τις χώρες της Νότιας Ευρώπης, και μπορεί να εξηγηθεί από το σχετικά αδύναμο φως του ήλιου και τα σύντομα καλοκαίρια στον βορρά.

• Η σκλήρυνση κατά πλάκας προκαλείται από την επούλωση «τραυμάτων» (βλαβών) σε τμήματα του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, και οδηγεί σε σοβαρή αναπηρία και παράλυση. Οι άνθρωποι με σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί να παρουσιάσουν βελτίωση για λίγο και στη συνέχεια να υποτροπιάσουν για μη προφανή λόγο. Ωστόσο, μια ομάδα επιστημόνων στη Γερμανία έδειξε ότι ο αριθμός των βλαβών και οι εστίες μόλυνσης του εγκεφάλου αυξάνονται κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν η ποσότητα της βιταμίνης D στον οργανισμό μειώνεται.
• Η σχιζοφρένεια είναι μια από τις πολλές ασθένειες που έχει βρεθεί να είναι πιο συχνή μεταξύ των σκουρόχρωμων ανθρώπων και των λευκών στη Βρετανία. Ο διαβήτης, η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο αυτισμός και η ραχίτιδα, έχει επίσης αναφερθεί ότι είναι πιο συχνές σε οικογένειες μεταναστών που ήρθαν στη Βρετανία από τροπικές χώρες. Μετανάστες πρώτης γενιάς που έχουν γεννηθεί σε τροπικά μέρη δεν είναι ευάλωτοι στη σχιζοφρένεια, αλλά η νόσος είναι πιο συχνή μεταξύ των απογόνων τους από ό, τι μεταξύ των λευκών Βρετανών, σύμφωνα με πολλές μελέτες με επικεφαλής τον καθηγητή Glynn Harrison, στο Πανεπιστήμιο του Nottingham, τον Dr. Dinesh Bhugra στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής του Λονδίνου, και άλλους.
• Η ανεπάρκεια βιταμίνης D έχει από καιρό γίνει αποδεκτή ως ένας κλασικός παράγοντας κινδύνου για οστεοπόρωση και οστεομαλακία. Πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από οστεοπόρωση στο Ηνωμένο Βασίλειο και τα συναφή κόστη είναι περισσότερα από 1,7 δισεκατομμύρια λίρες ετησίως. Σημειώνονται περίπου 75.000 κατάγματα ισχίου, 50.000 κατάγματα του καρπού και 40.000 κατάγματα σπονδυλικής στήλης κάθε χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο και πολλοί θάνατοι προκύπτουν από επιπλοκές, ιδιαίτερα μετά το κάταγμα ισχίου.